We offer a cozy space for business lunch or family dinner, - Georgian-European fusion cuisine with wide range of soft and hard alcohol...

Due to recommendations of our guests we decided to add “the wine shop” to our restaurant… That means best prices for wide range of wine…

Do you know that ?

In 2013 UNESCO registered the Qvevri winemaking 8000 years old method on its List of the Intangible Cultural Heritage of Humanity.

Qvevri is the clay vessel used for making wines according to the traditional Georgian wine making method. In western Georgia they are called Churi. The earliest Qvevri known to store wine date the early Iron Age (7th Century B.C.E.).

It took some time for the Qvevri to reach their current, standard shape, as initially they were wide in the middle and tapered at the base, and not buried. The shape of the “modern” vessel continued to evolve the 3rd century B.C.E., when producers began to bury them in the earth, first to their shoulders, and by the 4th century C.E., up to the neck.

The clay Qvevri are lined once before use with melted beeswax to render the interior inert, and to make them easier to clean.

Archaeological excavations in western Georgia, notably in the ancient Imeretian town of Vani (6th -1st Century B.C.E), have unearthed ancient Qvevri among numerous other wine-related artifacts. The exact origin of the Qvevri/Churi is unknown, but it is the centerpiece to all of Georgian winemaking historically.

Today, a very big interest in qvevri has revived this method of production, not just in Georgia, but around the world.

Taste Qvevri Wine !  It is strongly recommended...

ლუდიდან - ღვინომდე...

ყველაფერი დაახლოებით 200 წლის წინ დაიწყო, საფრაგეთის ჩრიდილოეთის ალზასისა და ლორიანის პროვინციებში (Alsace-Lorraine). ეს მიწები ცნობილი იყვნენ თავიანდი დიდი ლუდსახარში ქარხნებითა და მრავალრიცხოვანი ლუდის ბარებით, რომლებიც ლუდთან ერთად მსუბუქ სახამსებსაც სთავაზობდნენ მომხმარებლებს... მიუხედავად იმისა რომ საფრანგეთი უფრო მეტად ღვინის ქვეყანაა, ამ ტერიტორიებზე ლუდსახარშების აღმოცენება განაპირობა მათმა სიახლოვემ დღევანდელი გერმანია, ლუქსემბურგისა და ბელგიის მიწებთან...

1870 წლის ივლისში დაწყებული ფრანგულ გერმანული ომის დროს (Franco-Prussian War -რომლის დაწყებას ახლაც ერთანეთს აბრალებენ ფრანგები და გერმანელები) საფრანგეთის ჩრდილოეთის ეს მიწები გერმანიის ახლად ჩამოყალიბებული სახელმწიფოს შემადგენლობაში მოექცა. ამას მოჰყვა ლტოლვილების ნაკადი პარიზისაკენ... ასე გაიხსნა პირველი ბრასერიები პარიზში... ხალხმა რომელმაც კარგად იცოდა ლუდის ხარშვა და გემრიელი საჭმელების დამზადება დიდ წარმატებას მიაღწია... პირველი პარიზული ბრასერიები ალზასური და ლორეანული კერძებით ძალიან ცნობილ და წარმატებულ რესტორნებად იქცნენ...

საფრანგეთის მიერ ალსაზისა და ლორიანის მიწების უკან დაბრუნების მიზანი საფუძვლად დაედო პირველ მსოფლიო ომს. რომლის დასასრულს ეს ტერიტორიები კვლავ დაუბრუნდა საფრანგეთს. რასაც მოჰყვა ადგილობრივების მასიური გადმოსახლება პარიზსა და სხვა ქალაქებში და შედეგად ბრასერიების კიდევ უფრო სწრაფი გავრცელება…

მეოცე საუკუნის 20-ან წლებში, პარიზის არქიტექტურაში განვითარება პოვა “არტ-დეკო” სტილმა, რომელიც წარმოადგენდა მაშინდელი ბრასერიების ექსტერიერის და ინტერიერის განუყოფელ ნაწილს… ამის გამო დიზაინის ეს სტილი დღესაც ასოცირდება ბრასერებთან…

დროთა განმავლობაში ადგილობრივ კულტურასთან შერწყმის შედეგად პარიზულმა ბრასერიებმა განიცადეს ცვლილება. მნიშვნელოვანია რომ მათი გავრცელების საწყის ეტაპზე მაღალი კლასის ღვინით განებივრებული პარიზის ელიტარული საზოგადოება ნაკლებად სტუმრობდა ბრასრიებს მაგრამ, როგორც აღმოჩნდა ამ პერიოდს საფრანგეთში დაემთხვა ღვინის ცუდ მოსავლიანი წლები, და ღვინის ფიზიკურმა ნაკლებობამ გამოიწვია “ალკოვორმების” დროებითი გადართვა ლუდსა და ვისკზე… ხალხმა, რომელიც ექსკლუზიურად ღვინის სახლებს სტუმრობდა გადაინაცვლა ბრასერიებში…

ამრიგად ბრასერიები იქცნენ პირველ დემოკრატიულ სივრცეებად ევროპაში სადაც კლასობრივი მიჯნები წაიშალა… ეს იყო ადგილი სადაც ჩვეულებრივი მოკვდავები სადილობდნენ მაგალითად ჟიულ ვერნთან, ერნესტ ჰემინგუეისთან, ედიტ პიაფთან, ჯაკ ბრელთან ერთად…

მაღალ კლასზე მოთხოვნის გაჩენას ავტორმატურად მოჰყვა სერვისის ხარისხის გაუმჯობესება. ლუდის გვერდით გამოჩნდა ღვინო და ვისკი… ტრადიციულ მარტივ კერძების რიგებს შეემატა უფრო ელეგანტური და დახვეწილი გემოს მატარებელი კერძები, ბრასერიების სამზარეულოები კი შემოქმედებით სივრცეებად იქცა… სწორედ მოვლენათა ამ თანმიმდევრობით განვითარების გამო, ბრასერიები დღესაც წარმოადგენენ დემოკრატიულ სივრცეებს სადაც ხემისაწვდომია მარტივი კერძებიც და ნამდვილი ხელოვნების მინუმშებიც…

რა შეიძლება ითქვას ნაის რუმის თბილისურ ბრასერიაზე ? გვერწმუნეთ აქ სათქმელი ძლაიან ბევრია... თუმცა უმჯობესია გვესტუმროთ...

კეთილი სურვილებით

ნაის რუმი